Reality check: terugblik op groei als cultuurparticipant

Het einde van het academiejaar is alweer in zicht. Wat vliegt de tijd. Dat einde betekent ook het einde van deze blog, die ik ondertussen al drie jaar met veel liefde beheer. In dit laatste blogbericht reflecteer ik op hoe ik ben gegroeid als cultuurparticipant gedurende de afgelopen jaren. Waar sta ik op dit gebied en waar zie ik nog groeimarge?

Ik moet eerlijk toegeven dat ik, toen ik startte aan de opleiding, niet graag las. Lezen was iets wat ik voordien amper deed. Dat kwam niet enkel door tijdsgebrek, maar ook door het feit dat ik nooit graag gelezen heb. Het gebrek aan leesplezier was voor mij misschien wel het grootste struikelblok, aangezien er toch van een taalleerkracht verwacht wordt dat hij/zij graag leest. Toen ik voor het eerst te horen kreeg dat we een blog moesten maken waarvoor we minstens drie boeken moesten lezen, sloeg ik al snel in paniek. Ik had nog nooit drie boeken op slechts één semester uitgelezen. Vol goede moed begon ik hieraan. Wat voor mij al een hele opluchting was, was dat we zelf mochten kiezen welke boeken we lazen. Twee boeken moesten uit een (lange) leeslijst gekozen worden, voor de keuze van het derde boek waren we volledig vrij. Uiteraard ging ik voor een boek van mijn favoriete schrijfster: Griet Op de Beeck. Drie boeken uitlezen op één semester was nooit zo eenvoudig. Nu, drie jaar later, vind ik het niet meer erg om te lezen. Ik kan nu zelfs zeggen dat ik graag lees. Ik probeer al dikkere boeken te kiezen en ik ga al vaker voor een boek waarvan ik op het eerste gezicht niet helemaal overtuigd ben. Ik kan zeggen dat ik op dit gebied wel degelijk gegroeid ben. In de toekomst zal ik blijven lezen en zal ik ook eens andere genres uitproberen. Dat is iets wat ik tot nog toe niet vaak gedaan heb. Ik merk dat ik ook dit academiejaar voor 'veilige' keuzes ben gegaan door steeds genres tot mij te nemen waarvan ik al lang fan ben. De komende jaren wil ik ook eens iets anders uitproberen.

Voordat ik aan de opleiding startte, genoot ik er al van om af en toe een cultuurevenement bij te wonen. Zo ging ik regelmatig naar de bioscoop en ook theaterzalen waren voor mij geen onbekend terrein. Ik was dus verheugd wanneer ik hoorde dat we ook hierover enkele blogberichten mochten schrijven. Hierbij merkte ik dat culturele activiteiten die dicht bij de realiteit staan mijn voorkeur genieten. Zo ging ik bijvoorbeeld naar de filmvoorstelling 'Red Sandra', over een terminaal ziek meisje, kijken. Om mijn grenzen op dit gebied toch wat te verleggen, besloot ik om voor het OPO Nederlands 4 eens iets anders uit te kiezen. In april ging ik naar de theatervoorstelling 'Brasschaatse huisvrouwen', een komedie over vijf dolgedraaide vriendinnen, kijken. Ook dit leunt min of meer aan bij wat we in de realiteit meemaken, maar omdat de voorstelling zo komisch gemaakt is, is de link met de werkelijkheid soms ver zoek. Ik vond deze voorstelling meer dan geslaagd. Hierdoor merkte ik dat ik niet alleen van realistische films en toneelvoorstellingen hou, maar dat ook komedies me weten te bekoren. Omdat ik graag spannende verhalen lees, wil ik in de toekomst ook eens een nagelbijtende film gaan kijken. Dat heb ik nog niet vaak gedaan.

Om mijn passie voor cultuur door te geven, deelde ik vaak mijn ervaringen die ik opdeed met vrienden, familie en medestudenten. Zo nam ik mijn vriend, mama en zus geregeld mee naar een filmvoorstelling of theater. Zo konden ook zij wat cultuur opsnuiven en konden we achteraf onze bevindingen uitwisselen. Ook gaf ik aan medestudenten mijn mening over de boeken die ik las. Zo kon ik ze boeken aanraden en konden ook zij mij inspiratie geven voor het volgende boek dat ik zou lezen.

Waar cultuur met een grote C voor mij enkele jaren geleden nog vrij onbekend terrein was, sta ik hier vandaag de dag wel meer voor open. Voordat ik aan de opleiding begon, vond ik boeken lezen maar niets. Als ik nu moet kiezen tussen een serie kijken en een goed boek lezen, dan gaat mijn voorkeur meestal uit naar dat boek. Dat is iets wat ik mij drie jaar geleden niet kon inbeelden. Wat betreft het bijwonen van cultuurevenementen, denk ik dat ik hier met een meer kritische blik naar kan kijken. Voorheen deed ik dit vooral als ontspanning, nu probeer ik ook de verhaalelementen te analyseren. Op dit gebied heb ik mijn grenzen reeds verlegd, maar ik hoop om in de toekomst nog wat meer 'out of the box' te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat dat me alleen maar zal doen groeien als cultuurparticipant.

Als er nog boeken, filmvoorstellingen of theaterstukken zijn die je mij absoluut wil aanraden, laat ze dan zeker achter in de reacties!