Jeugdboek (Nederlands 3.1): 'Een verre plek vlakbij' - Hayley Long

Een grote krop in de keel. Dat was het overheersende gevoel dat ik ervaarde tijdens het lezen van het boek Een verre plek vlakbij. Omdat ikzelf ook geregeld verdriet heb om het verlies van een geliefd iemand, besloot ik om dit boek te lezen. Misschien zou ik mezelf wel herkennen in het verhaal. 

Op de terugweg van vakantie raken de broers Dylan en Griff samen met hun ouders betrokken bij een vreselijk verkeersongeval. Hun ouders zijn opslag dood en dus zijn de jongens plots wees. Tot een verre oom en tante zich melden om de broers op te vangen. Ondanks het feit dat ze hun leven opnieuw op de rails proberen te krijgen, maakt Dylan zich zorgen om zijn broertje Griff. Hij lijkt niet om te kunnen gaan met het verlies. Hij praat niet en trekt zich alsmaar verder terug. Niet alleen Griff, maar ook Dylan heeft moeite de moed erin te houden en vlucht in zijn hoofd naar plekken waar hij gelukkig was. Nog meer dan Griff heeft hij moed nodig, want er is iets heel belangrijks waarmee hij in het reine moet zien te komen vooraleer hij verder kan.

Een verre plek vlakbij is een hartverscheurend verhaal dat het leven van de broers Dylan en Griff volgt. Al snel blijkt dat ze niet het traditionele leven leiden zoals wij dat gewoon zijn. Hun ouders waren leraren Engels die overal ter wereld lesgaven. De broers leefden niet in één land, maar ze reisden heel de wereld rond en verbleven op verschillende plaatsen. Dat was voor hen geen probleem, want ze hadden elkaar en dat was meer dan genoeg. Het overlijden van hun ouders kwam dan ook als een donderslag bij heldere hemel. 

"Natuurlijk wilde ik daar niet zijn. Natuurlijk wilde ik niet dat het echt was. En als het had gekund, zou ik de afstandsbediening hebben gepakt en die gruwelijke film hebben uitgezet. En daarna zou ik weggerend zijn naar een verre plek vlakbij, en daar zou ik voor altijd zijn gebleven. Maar dat kon niet."

Het verhaal is geschreven vanuit een ik-perspectief. De protagonist Dylan vertelt het verhaal vanuit zijn eigen ogen. Dylan denkt vaak terug aan de tijd met zijn ouders en vertelt de lezers over zijn leven vroeger. Door die flashbacks leer je het gezin beter kennen. Doordat Dylan het verhaal zelf vertelt, voel je je als lezer enorm betrokken bij de gebeurtenissen. Je hebt het gevoel dat je het gezin al jaren kent en je leeft enorm met hen mee. Daardoor is het soms moeilijk om je tranen te bedwingen. 

De band tussen Dylan en Griff wordt bijzonder mooi beschreven. Aan het begin van het verhaal, en wanneer hun gezin nog compleet is, maken de broers weleens ruzie. Vanaf het moment dat ze er helemaal alleen voor komen te staan, merk je dat hun band intenser wordt. Je leest hoe ze dichter naar elkaar toegroeien. Ze steunen elkaar gedurende deze moeilijke periode en helpen elkaar hun trauma te verwerken. Dat doen ze niet door veel te praten, maar door elkaar de ruimte te geven die ze nodig hebben. Zonder al te veel woorden maken ze duidelijk dat ze er voor elkaar zijn. 

"En voor het eerst in tijden zag ik ook in zijn ogen iets twinkelen."

"New York is echt gigantisch groot en er wonen meer dan acht en een half miljoen mensen. En mijn verdrietige, getraumatiseerde kleine broertje bevond zich midden tussen al die mensen. En pal achter hem stond ik, en ik deed mijn uiterste best om hem erdoorheen te helpen."  

Het verhaal neemt je mee in het rouwproces van de broers Griff en Dylan. Jongeren die een dierbaar iemand hebben verloren, zullen zich wellicht herkennen in het verhaal van de broers. Zij zullen in hun hoofd ook weleens vluchten naar een verre plek vlakbij om de mooie herinneringen die ze hebben aan die dierbare persoon op te halen. Daarnaast geeft het verhaal ook de boodschap dat we gelukkig moeten zijn met wat we hebben en dat we moeten leven in het moment. We moeten elk moment grijpen. 

Aan het einde van het verhaal is er nog een plottwist die er stevig inhakt. Het lezen van deze plottwist bezorgde me kippenvel en liet de tranen over mijn wangen rollen. Om te weten over welke plottwist ik het heb, zal je het boek zelf moeten lezen. Laat me zeker weten wat je van het verhaal vond en of je het al dan niet droog hebt kunnen houden.